Facelina annulicornis

Descrición:
O corpo deste nudibranquio, que pode chegar a alcanzar os 40 milímetros de lonxitude, é alongado e de cor esbrancuxada ou branca rosáceo translúcido con numerosos puntos de cor branca opaca. Os tentáculos orais son moi longos e da mesma cor que o corpo, punteado na súa parte basal. Os rinóforos son lamelados e teñen o ápice de cor amarela, cun anel de cor marrón baixa leste. Os ollos sitúanse un pouco por detrás da base dos rinóforos. A cada lado do dorso presenta os cerata agrupados en 6-7 grupos, co primeiro grupo ben separado dos demais. O primeiro e segundo grupo presentan numerosos ceras, dispostos polo menos en 3 fileiras, mentres que nos demais grupos se dispoñen en 2 fileiras. Os ceras son alongados e lixeiramente curvados e diminúen en grosor desde a base ao ápice. A glándula dixestiva pode verse por transparencia, é de cor marrón escura e ocupa todo o cerata, excepto o seu ápice que é transparente. Sobre toda a superficie ceratal aparecen numerosos puntos brancos. O pé é transparente e presenta na súa parte dianteira dous palpos propodiais ben desenvoltos, de cor esbrancuxada e con puntos de cor branca opaca na súa parte anterior.

Hábitat e bioloxía:
En fondos rochosos de augas pouco profundas, entre os 5 e os 25 metros, onde vive baixo pedras. Aliméntase de hidrozoos como Eudendrium ramosum, Tubularia indivisa, Obelia geniculata, e mesmo doutros nudibranquios como Facelina coronata, Doto coronata etc.

Distribución:
Desde as illas británicas ata o Mediterráneo.

Especies semellantes:
Facelina auriculata (O.F. Müller, 1776), os seus rinóforos presentan unhas grosas lamelas que lle dan un aspecto anelado e o seu corpo adoita ser de cor branca translúcida con tinguiduras rosadas e iridiscencias azuis, o esófago avermellado obsérvase por transparencia, detrás dos rinóforos.
Facelina bostoniensis (Couthouy, 1838), é de maior tamaño, os seus tentáculos orais son larguísimos, poden alcanzar a metade do tamaño do seu corpo e os seus ceras son moi longos e puntiagudos.

Curiosidades:
O nome da especie, annulicornis, é un epíteto latino que significa "cornos anelados", referíndose aos seus rinóforos lamelados.