Ostrea edulis

Descrición:
Este bivalvo, que pode alcanzar un diámetro de ata 20 centímetros, ten unhas valvas de grosa parede, ovalo-redondeadas, irregularmente onduladas e recubertas por láminas foliáceas concéntricas. As súas valvas son desigualmente convexas: a esquerda, que acostuma a estar fixa ao substrato, é máis convexa que a dereita, que descansa por encima a modo de tapa. A súa cor, pouco vistosa, varía entre o branco sucio ao pardo-gris. O interior é anacarado.

Hábitat e bioloxía:
Viven fixas a pedras ou cunchas de bivalvos e, en casos esporádicos, sobre bancos de area, desde a zona intermareal ata os 80 metros de profundidade. Son animais hermafroditas, machos e femias alternativamente. Os ovos fecundados no interior da femia son expulsados á auga, onde comeza o seu ciclo como larva peláxica nadadora, ata que se fixa ao substrato ao converterse nunha ostra nova. 
 

Distribución:
Desde Noruega ata Marrocos, incluído o Mediterráneo.
 

Especies semellantes:
Magallana angulata (Lamarck, 1819): presenta unha cuncha máis alongada e angulosa. As súas valvas son robustas, excepto nos bordos, que poden ser escamosos e ondulados.
Magallana gigas (Thunberg, 1793): alcanza un maior tamaño. A súa cuncha é moi laminar, de forma máis angulosa, e as súas valvas presentan unhas distintivas costelas radiantes que finalizan nas ondulacións do bordo.
Ostrea stentina (Payraudeau, 1826): é de menor tamaño. A cor externa da cuncha é verdosa e a valva esquerda está nun 90 % fixa ao substrato, do que se elevan só os seus bordos.

Curiosidades:
O nome da especie, Edulis, é unha palabra latina que significa ‘comestible’.